Czarne słońce polskich i francuskich romantyków
Kierownik projektu: prof. dr hab. Piotr Śniedziewski
Numer projektu: OPUS 2014/13/B/HS2/00113
Czas realizacji: 2015-2018
Opis projektu:
Celem projektu jest prześledzenie głównych kontekstów, w których w romantyzmie polskim oraz francuskim pojawia się metafora czarnego słońca – pozostająca w kręgu obrazów i tematów wyraźnie naznaczonych doświadczeniem melancholii. Istotne dla zrozumienia wskazanej metafory są trzy odniesienia: biblijne (związane przede wszystkim z księgami starotestamentowymi oraz z Apokalipsą św. Jana), astronomiczne (wynikające z fascynacji oraz z obaw towarzyszących zaćmieniom słońca) oraz literacko-malarske (na popularności metafory czarnego słońca zarówno we Francji, jak i w Polsce bez wątpienia zaciążyła znajomość ryciny Dürera Melancholia I oraz słynnego utworu Jeana-Paula Richtera – Mowa wypowiedziana przez umarłego Chrystusa…).
Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej UAM, ul. Fredry 10, 61-701 Poznań, tel. +48 61 829 46 90, tel. +48 61 829 46 92; e-mail: wfpik@amu.edu.pl