Transfer kultury antycznej do innych kręgów kulturowych i do innych epok

Celem tego tematu badawczego jest prześledzenie oraz analiza ciągłej, choć zmieniającej się, żywotności kultury greckiej oraz łacińskiej w późniejszych epokach i różnych formacjach kulturowych oraz uwarunkowaniach historycznych.  

Interesujące i ważne jest analiza wykorzystania dorobku kulturowego łacińskiego Zachodu w bliższych czasowo nam epokach. W grę wchodzą m.in.: paralele między teatrem a kronikami w średniowieczu, opera jako sztuka oparta na tradycji antycznej, polscy jezuici i ich udział w dziele chrystianizacji Dalekiego Wschodu w XVII-XVIII w. Przeprowadzane są również badania nad żywotnością wybranych toposów oraz motywów, np. mit Edypa, zwierzęta w dramacie greckim czy myśl medyczna w literaturze późnego antyku. 

W zakresie tej tematyki powstały i zostały przyjęte do krajowych i zagranicznych czasopism liczne artykuły oraz części pracy zbiorowej. Warto tu przede wszystkim wspomnieć rozprawę doktorską M. Karamuckiej, Antyczny Rzym Norwida, która zdobyła nagrodę Prezesa Rady Ministrów i ukazała się drukiem w 2016 r. w postaci imponującego, ponad 400 stronicowego tomu. Uzyskane rezultaty badawcze posłużyły także do opublikowania m.in.:

Wesołowska Elżbieta, Being friends with Theseus, but which one?, w: De amicitia, red. K. Marciniak, D. Olechowska, Wydawnictwo Sub Lupa, Warszawa, 2016.