Celem projektu finansowanego przez Narodowy Program Rozwoju Humanistyki jest zgromadzenie i upowszechnianie wiedzy na temat retoryki prezydenckiej w Polsce po 1990 r., traktowanej jako element kultury politycznej i dziedzictwa narodowego, poprzez:

1. opracowanie bazy danych bibliograficznych retoryki prezydenckiej (punktem odniesienia będą tu zwłaszcza archiwa amerykańskie);
2. opracowanie modelu teoretycznego umożliwiającego analizę, interpretację oraz pogłębione rozumienie retoryki prezydenckiej w wymiarze perswazyjnym i tożsamościotwórczym, a także wyabstrahowanie wyznaczników, które decydują lub mogą decydować o specyfice kulturowej polskiej retoryki prezydenckiej;
3. rekonstrukcję wzorców komunikowania się prezydentów sprawujących urząd w Polsce w latach 1990–2025 i analiza ewolucji retoryki prezydenckiej.

Przedmiotem szczegółowych studiów, które pozwolą na opracowanie monografii wieńczącej projekt, będzie odpowiedź na następujące pytania badawcze:

• Czy w toku ponad trzech dekad rozwoju retoryki prezydenckiej w III RP wykształciły się wyraźne schematy jej uprawiania, a jeśli tak, to jakie?
• Czy można wskazać przemówienia, które stanowią kamienie milowe w zakresie rozwoju polskiej retoryki prezydenckiej po 1990 r.?
• Jak przedstawia się typologia prezydenckich gatunków perswazyjnych w Polsce?
• Jak kształtuje się wymiar perswazyjny i wymiar identyfikacyjny polskiej retoryki prezydenckiej?
• Czy w toku ewolucji polskiej retoryki prezydenckiej po 1990 r. można wyodrębnić stałe elementy służące mitologizacji rzeczywistości?
• Do jakiej bazy językowej sięgają prezydenci, prezentując określone postawy wobec rzeczywistości?
• Jak prezydenci kreują swoją rolę, czy widzą ją w przewodzeniu czy administrowaniu, i w jaki sposób przekonują do siebie Polaków?

Przedsięwzięcie pozwoli zatem scharakteryzować modele retoryki prezydenckiej w Polsce, dostarczy nowoczesnego modelu analitycznego do przyszłych badań i umożliwi zgromadzenie danych bibliograficznych na rzecz kolejnych badań i projektów interdyscyplinarnych.