Rafał Rosół, Chorągiewki z tałesu. Piłka nożna, antysemityzm i Zagłada

Wydawnictwo Pasaże, Kraków 2022

Obszerny i złożony materiał sprawił, że postawione początkowo pytania o genezę i znaczenie fikcyjnej tożsamości żydowskiej, narzucanej współcześnie klubom, okazały się niewystarczające. Pojawiły się kolejne. Jak dokładnie wyglądał antysemityzm piłkarski przed wojną? Jakie piętno na piłce nożnej odcisnął Holokaust? Jak traktować propalestyńskie sympatie wyrażane na stadionach? Czym w kontekście futbolu różni się antysemityzm od dyskryminacji innych grup społecznych – osób o ciemnej skórze, muzułmanów, Romów, homoseksualistów, kobiet? Na myśl przychodzą wciąż nowe kwestie, a wśród nich jedna, która ciągle do mnie wraca: kiedy antysemityzm zniknie z tej pięknej dyscypliny sportu? Przechodzę następnie do czasów wojny. Prześledziłem losy Árpáda Weisza, który w 1944 roku, wraz z żoną i dziećmi, zginął w Auschwitz-Birkenau. Węgierski Żyd występował w reprezentacji swojego kraju w latach dwudziestych, a po zakończeniu kariery piłkarskiej zdobył uznanie jako trener Interu Mediolan i Bolognii. Próbuję ponadto dotrzeć do informacji o meczach z udziałem Żydów na terenach obozów nazistowskich.